Katarzyna Kwiatkowska ZBRODNIA W BŁĘKICIE

Odcięta od świata przez zamieć śnieżną XIX-wieczna posiadłość arystokratyczna. W jej murach skazani na siebie – w tym przymusowym odizolowaniu – gospodarze i ich goście. A nie wszyscy z nich mają dobre zamiary względem swoich towarzyszy. W końcu morderstwo. I niepokojąca świadomość, że „morderca jest wśród nas”. Któż nie zna owego sprawdzonego schematu zdarzeń, stanowiącego przepis doskonały na klasyczny kryminał. Katarzyna Kwiatkowska ożywiła najlepsze tradycje powieści kryminalnej, porzucając jednak wiktoriańską Anglię na rzecz swojskiej polskości. Efekt jest zdumiewający! „Zbrodnia w błękicie” to opowieść detektywistyczna w starym dobrym stylu, wzbogacona o wyraziste sylwetki bohaterów i obyczajowe realia ziem polskich pod zaborami. Proszę Państwa, szykuje się rodzima klasyka gatunku!

 

Pałac Tarnowskich to miejsce z tradycjami. Polska gościnność, stoły zastawione przysmakami kuchni rodzimej i nie tylko, wyposażenie dostatnie i wygodne oraz lojalna służba. To także ostoja cichego, ale niezłomnego patriotyzmu. Skrawek polskości pod zaborem pruskim. A jednak nawet w takim sielskim zakątku czai się zło. Całe szczęście, że w tak mrocznym momencie historii tego miejsca, wśród gości znalazł się przyjaciel domu. Nie byle kto, bo sam Jan Morawski, którego w wojażach wyprzedza tylko własna sława: niezrównanego podróżnika, światowca, awanturnika i bon vivanta. Przy jego boku trwa zaś nieodłączny Mateusz, kamerdyner i najlepszy przyjaciel w jednym, giermek przy swoim panu, wielbiciel Sherlocka Holmesa, raczkującej dopiero kryminologii i pasjonat uciech podniebienia. Duet bystrych i zaradnych tropicieli zbrodni udał się autorce niebywale. Z parą tak wyrazistych i budzących szczerą sympatię bohaterów, aż się prosi o więcej morderstw, a tym samym – kontynuację ich przygód. Jednym słowem: krwi!

Katarzyna Kwiatkowska, świadomie wykorzystując sprawdzone schematy, stworzyła zupełnie świeżą jakość. Zamknięty krąg podejrzanych, detektyw-amator, liczne rozmowy z podejrzanymi i sprzeczne tropy śledztwa to przecież stałe punkty programu dla tego gatunku. Podanie takiego specjału w naszym rodzimym sosie wymagało odwagi i wyczucia. Czego jak widać autorce nie zabrakło. Zgrabnie wplecione w fabułę elementy historyczne oraz bardzo naturalnie, nienachalnie zarysowywane tło społeczno-obyczajowe nie tylko nie nużą, ale odgrywają ciekawą rolę w całej opowieści. Ponadto wszelkie pojawiające się artefakty dawnych czasów ubarwiają całość, dodając historii niepowtarzalnego uroku.

„Zbrodnia w błękicie” Katarzyny Kwiatkowskiej nawiązuje, tak formą jak i treścią, do wszystkiego co najlepsze w klasycznym kryminale. Autorce udaje się skutecznie wodzić czytelnika za nos, podsycać podejrzliwość względem dopiero co rozgrzeszonych postaci, niezauważenie podnosić napięcie, intrygować i zagarniać pełną uwagę. Lekkie pióro pisarki kreśli grono barwnych postaci, gdzie każdy może coś ukrywać, każdy ma swój słaby punkt, każdy ma pewną granicę, za którą gotów jest popełniać czyny niechlubne. Gęsta atmosfera nieufności i skrytości skutecznie rozładowywana jest wyśmienitym humorem. Tak jak pisałam: jest w tej książce wszystko, gdyż to mieszanka wyborowa. Dla miłośników gatunku to lektura obowiązkowa (ręczę słowem!). Dla wszystkich innych – to najlepszy początek pięknej przyjaźni z kryminałem.

Niechaj więc żywi nie tracą nadziei – stylowy kryminał klasyczny jeszcze nie umarł!

Katarzyna Kwiatkowska, Zbrodnia w błękicie, Zysk i S-ka, 2011

***

Książka trafiła do mnie dzięki uprzejmości wydawnictwa Zysk i S-ka